اولين دستگاه ضبط صدا چطور ساخته شد؟

اولين دستگاه ضبط صدا به وسيله «توماس اديسون» در سال ۱۸۷۷ ساخته شد. اولين دستگاه اديسون، شامل يک سيلندر «استوانه» بود که با يک دسته مي چرخيد. اين دستگاه يک شيپور و يک سوزني بينوک يا «استيلوس» هم داشت و در انتهاي باريک تر شيپور هم در يک دريچه متحرک قرار داشت.
امواج صوتي که از انتهاي گشادتر شيپور وارد آن مي شدند باعث حرکت اين دريچه در يک جهت يا در جهت ديگر مي شدند. با اين دريچه ها سوزن ضميمه شده بود که در اثر امواج صوتي به بالا و پايين حرکت مي کرد.سليندر، از يک لايه ورق قلع پوشيده بود و سوزن هم درست مقابل اين ورقه قلع تعبيه شده بود و دندانه هائي همانطور که دسته چرخيده مي شد، شيپور و سوزن ضميمه با آن را آهسته در امتداد سيلندر حرکت مي داد.
 با اين ترتيب ضمن آن که سوزن دفعات بيشماري دور ورقه گردش مي کرد، روي آن خط و شياره هائي مي انداخت. وقتي کسي در اين شيپور آواز مي خواند يا حرف مي زد سوزن بالا و پايين مي رفت. وقتي سوزن پائين مي رفت شيارهاي عميق تر، روي ورقه قلع مي گذاشت و وقتي بالا مي رفت بالعکس اين خط ها سطحي تر و کم عمق تر مي شدند.اين تغيير عمق شيارها الگوي امواج صوتي بود که از صداي آن شخص گوينده يا خواننده بر مي خاست.
براي گوش دادن صداي ضبط شده در دستگاه، سوزن و شيپور را به ابتداي شيارها بر مي گرداندند. بعد، همانطور که سوزن اين خط هاي موجي را تعقيب مي کرد، باعث مي شد که آن دريچه متحرک در شيپور با همان الگو، شروع به ارتعاش کند. اين هم به نوبه خود باعث حرکت هوا در شيپور به عقب و جلو و بالاخره همين کيفيت صدائي شبيه صداي اصلي ضبط شده توليد کرده و بيرون مي فرستاد.