شيخ ابوسعيد ابوالخير از عارفان بزرگ و مشهور اواخر قرن چهارم و اوايل قرن پنجم هجري در اول محرم ۳۵۷ قمري در ميهنه متولد گرديد و در روز پنجشنبه (شب آدينه) ۴ شعبان ۴۴۰ قمري در زادگاهش ديده از جهان فرو بست. ميهنه، زادگاه و محل دفن ابوسعيد ابوالخير، ناحيه‌اي بين سرخس و ابيورد، اکنون شهرکي در خاک ترکمنستان در ۱۳۰ کيلومتري جنوب شرقي عشق آباد، مقابل چهچهه در خاک ايران است.

خورازمي و خدمات او

ابوعبدالله محمدبن موسي خوارزمي (۱۶۳ تا ۲۳۲ هجري قمري) چهره درخشان رياضي در تمدن اسلامي است. جورج سارتون يک بخش از کتاب مقدمه اي بر تاريخ علم را «عصر خوارزمي» نامگذاري کرده است. دانشمندان بزرگ جهان رياضي، هر يک به نوعي از او ياد کرده اند و او را ستوده اند. ويل دورانت درباره او مي نويسد، خورازمي در واقع در پنج دانش اداي سهم کرده است:

حکيم ابولفتح غياث الدين عمر ابن ابراهيم خيام يکي از چهرهاي درخشان علم و ادب ايران و از دانشمندان کم نظير اين سرزمين است که در دوره سلجوقيان ظهور نمود.

برخي گفته اند زادگاه اين حکيم بزرگ شهر نيشابور و تاريخ تولدش در خدود 407 هجري و تاريخ وفاتش در سال 517 هجري قمري مي باشد و در جوار بقعه امام زاده محمد محروق در نزديکي نيشابور مدفون است.

  افصح المتکلمين ابو محمد مشرف الدين (شرف الدين) مصلح بن عبدالله بن مشرف سعدي شيرازي از بزرگان عرفان و ادب پارسي در سالهاي بين 605-606ه.ق در خانواده اي سرشناس و ديندار ديده به جهان گشود. در کودکي سايه پدر از سرش برفت و در دامان مادرش پرورش يافت. وي نخست مقدمات علوم ادبي و شرعي را نزد دانشمندان و سخنوران نامي در شيراز آموخت و سپس به نظاميه بغداد معتبر ترين مراکز علمي آن زمان رفت. پس از پايان دوره تحصيلات در نظاميه بغداد به سير آفاق و انفس پرداخت که حاصل سفر طولاني قريب چهل ساله وي، ديدار از بين النهرين، شام، حجاز و شمال آفريقا است، او از جهانگردان معروف زمان خود بود.

«ویلیام هنری فاکس تالبوت» دانشمند، فیزیکدان و عکاس بریتانیایی بود. شیوه منفی-مثبت در عکاسی از ابتکارات او در عکاسی است. با این شیوه امکان چاپ تعداد نامحدودی تصویر مثبت از روی یک تصویر منفی اصلی میسر شد. وی همچنین در سال ۱۸۴۰ کشف کرد که می توان با کمک زمان نوردهی بسیار کوتاه و به وسیله گالو نیترات نقره تصویر مخفی را ظاهر کرد.

سپتامبر 25 شهریور ، زادروز «جيمز اف .كوپر» از نویسندگان بنام قرن 19 آمريكاست كه در 1789 به دنيا آمد و 62 سال عمر كرد و در سپتامبر 1851 وفات يافت.
    بيشتر داستان هاي او سبك كلاسيك دارد. وي علاقه به نوشتن داستان هايي داشت كه صحنه هاي پرتلاش و پر از بيم و اميد انسان را مجسم كند. داستان هاي تاريخي و داستان هاي مربوط به ملوانان و دريانوردي.
تعدادی داستان از او باقي مانده است كه هنوز تجديد چاپ مي شوند و برپايه آنها فيلم هاي سينمايي ساخته شده است. قاتل گوزن، انبار چرم، سرخپوستان و جاسوس بهترين داستان هاي او شناخته شده اند.

در نوشته‌هاى او مي توان اسطوره "دوران طلايى" و درد از دست دادن آن را مشاهده كرد.

 «کوپر» يك نسبى گراى فرهنگى بود. او درک کرد كه هيچ فرهنگى دارای مزيتی بر فرهنگ دیگر نیست.